حالا که ساختار بازار را می‌شناسید، وقت این است که بازیگران اصلی نردبان را نیز بشناسید.
بسیار حیاتی است که ماهیت بازار نقد فارکس و اینکه چه کسانی بازیگران اصلی این بازار هستند را درک کنید.
تا اواخر دهه ۱۹۹۰ ، فقط "بزرگ‌ترها" وارد این بازی می‌شدند.
شرط حضور در بازار داشتن حدود ده تا پنجاه میلیون دلار بود.
در اصل فارکس برای استفاده بانکداران و مؤسسات بزرگ طراحی شده بود.
بااین‌حال، به لطف ظهور پدیده اینترنت، کارگزاران آنلاین فارکس قادر به ارائه حساب‌های تجاری به معامله‌گران خرده‌پا مثل ما هستند.
بیشتر از این شما را معطل نمی‌کنیم و می‌رویم سروقت بازیگران اصلی بازار:
1- ابر بانک‌ها
ازآنجاکه بازار فارکس مرکزیت ندارد، بانک‌های بزرگ جهانی نرخ ارز را تعیین می‌کنند.
بر اساس میزان عرضه و تقاضا، بانک‌ها عموماً اسپرد خریدوفروش درست می‌کنند.
این بانک‌های بزرگ که جمعاً به‌عنوان بازار بین‌بانکی شناخته می‌شوند، روزانه حجم عظیمی از تراکنش‌ها و معاملات فارکس را هم برای مشتریان و هم برای خودشان انجام می‌دهند.
آنها “هیولاهای جریان نقدینگی” هستند.
برای این هیولاهای نقدینگی بازی چیزی نیست جز حجم معامله و گرفتن سهم خود از این جریان عظیم پول و معاملات.
از جمله این هیولاهای جریان نقدینگی می‌توان به بانک‌های Citi ، JPMorgan ، UBS ، Barclays ، Deutsche Bank ، Goldman Sachs ، HSBC و Bank of America اشاره کرد.
در جدول زیر می‌توانید سهم هر بانک و رتبه آن در این جریان نقدینگی را ببینید.
2- شرکت‌های بزرگ بازرگانی
شرکت‌ها باهدف انجام معاملات بازرگانی در بازار مبادلات ارزی شرکت می‌کنند.
به‌عنوان‌مثال، اپل هنگام خرید قطعات الکترونیکی از ژاپن برای استفاده در محصولات خود ابتدا باید دلار خود را به ین تبدیل کند.
ازآنجاکه حجم معاملات آنها بسیار کمتر از بازار بین‌بانکی است، برای انجام معاملات و تراکنش‌های خود با بانک‌های بازرگانی سروکار دارند.
همچنین ادغام و تملیک (M&A) بین شرکت‌های بزرگ نیز می‌تواند منجر به نوسانات نرخ ارز شود.
در ادغام و تملیک در سطح بین‌المللی، مبادلات ارزی زیادی اتفاق می‌افتد که می‌تواند سبب حرکت قیمت‌ها شود.
3- دولت‌ها و بانک‌های مرکزی
دولت‌ها و بانک‌های مرکزی همچون بانک مرکزی اروپا، بانک انگلیس و فدرال رزرو، به طور منظم در بازار فارکس دخالت دارند.
دولت‌ها نیز مثل شرکت‌ها، برای انجام عملیات بانکی، پرداخت‌های تجاری بین‌المللی و استفاده از ذخایر ارزی خود در بازار فارکس مشارکت دارند.
بانک‌های مرکزی وقتی نرخ بهره را به‌منظور کنترل تورم تغییر می‌دهند، بر بازار فارکس تأثیر می‌گذارند.
با انجام این کار، آنها می‌توانند بر نرخ برابری ارزها تأثیر بگذارند.
همچنین مواردی وجود دارد که بانک‌های مرکزی، از زمان یکسان‌سازی نرخ‌های ارز، به طور مستقیم یا غیرمستقیم در بازار فارکس مداخله می‌کنند.
بعضی اوقات، بانک‌های مرکزی فکر می‌کنند که قیمت ارز آنها خیلی بالا یا خیلی پایین است، بنابراین اقدام به عملیات فروش یا خرید گسترده برای تغییر نرخ ارز می‌کنند.
4- نوسان گیران
به عمل خرید و نگهداری ارز به امید فروش آن با نرخ بالاتر در آینده سوداگری یا نوسان‌گیری ارزی گویند.
چنین چیزی در تضاد با خرید ارز جهت تأمین مالی سرمایه‌گذاری خارجی یا پرداخت هزینه محصولات یا خدمات وارداتی است.
"اومدم که ببرم"
این شعار نوسان گیران ارزی است.
نوسان‌گیری در بازار فارکس شامل خریدوفروش ارزها با دید کسب سود است.
تمرکز نوسان گیران بر نوسانات قیمتی است.
باید توجه داشت که هیچ‌کس نمی‌تواند به طور قطعی از بالارفتن یا پایین آمدن نرخ یک جفت ارز آگاهی داشته باشد بنابراین همواره با حدس و گمانه‌زنی همراه است.
ازاین‌رو معامله گران قبل از قراردادن معامله احتمال رخداد هر دو سناریو را ارزیابی می‌کنند.
معامله‌گران و نوسان گیران به‌عنوان بازیگران بازار فارکس که تقریباً 90٪ از کل حجم معاملات را تشکیل می‌دهند، در هر شکل و اندازه‌ای در بازار فارکس حضور دارند.
بعضی از آنها جیب پرپولی دارند، برخی در ابعاد کوچک‌تر کار می‌کنند، اما همه آنها در بازار فارکس شرکت می‌کنند تا بار خود را ببندند!
بعد از تمام کردن آموزش‌های سایت ما، شاید شما هم به این سفره بپیوندید.
ولی نه قبل اینکه تاریخ درست بازار فارکس را بدانید.