اجرای STP: کارگزاران چگونه مدیریت ریسک می‌کنند.
کارگزاران A-Book گاهی اوقات به عنوان کارگزاران STP هم تبلیغ می‌شوند.
ولی درواقع رده‌بندی اشبتاهی است.
با اینکه هر دو یک جور ریسک را منتقل می‌کنند، ولی درواقع روش‌های مختلفی برای اجرای سفارش هستند.
در این درس، تفاوت این دو را برای شما توضیح می‌دهیم.
"Straight-Through Processing" یا "پردازش مستقیم" چیست؟
مهم است بدانید که کارگزاران فارکس "STP" (پردازش مستقیم) را دزدیده‌اند و معنی‌اش را عوض کرده‌اند.
در اصل، STP یک اصطلاح معرفی شده در اوائل شروع تجارت الکترونیک بود. شرکت‌ها از این روش برای بهینه‌سازی سرعت پردازش تراکنش‌ها استفاده می‌کردند.
تجارت الکترونیک "پردازش مستقیم" را امکان پذیر می‌کند. تراکنش‌هایی که الکترونیکی ثبت می‌شوند از طریق همان شبکه نیز پردازش (ثبت و تسویه) می‌شود. از آنجایی که در پردازش مستقیم کاغذ بازی و فاکتورهای انسانی وجود کمتر است، خطاها به حداقل رسیده و هزینه‌های عملیاتی و ریسک را کاهش می‌دهد.
در ابتدا تعریف STP این بود، ولی در ادامه صنعت خرده‌فروشی فارکس تصمیم گرفت در استفاده از آن خلاقیت به خرج دهد.
امروزه STP یک اصطلاح جدید بازاریابی است، به این منظور که کارگزار به سفارش شما "دست نمی‌زند" و در آن دخالت نمی‌کند، از ضرر شما سودی نمی‌برد و سفارش شما را مستقیم به بازار می‌فرستد.
همانطور که قبلا گفتیم، سفارشات شما هرگز مستقیم به "بازار" نمی‌روند، زیرا کارگزار باید همیشه طرف مقابل معامله شما باشد.
پس اجرای “STP” چگونه انجام می‌شود؟
A-Book دربرابر STP
معامله‌ای که "A-Book" شده است. بعضی مواقع به عنوان STP نیز شناخته می‌شود.
کارگزاران فارکس ممکن است در بازاریابی خود از این اصطلاح استفاده کنند.
تمایز دادن این دو مفهوم بسیار مهم است.
- STP به عنوان "پوشش قبل از معامله" شناخته می‌شود.
- A-Book به عنوان "پوشش بعد از معامله" شناخته می‌شود.
تجربه شما از ثبت سفارش بسته به اجرای کارگزار شما متفاوت است.
با یک کارگزار A-Book، اجرای سریعتر سفارش و حداقل لغزیش قیمت را تجربه می‌کنید.
بخاطر اینکه کارگزار اول معامله شما را اجرا می‌کند و بعد آنرا پوشش می‌دهد.
ولی با یک کارگزار STP شما اجرای کندتر و احتمال لغزش قیمت بالاتر را تجربه می‌کنید.
بخاطر اینکه کارگزار اول از پوشش معامله مطمعن می‌شود و بعد سفارش شما را رد می‌کند.
چرا یک کارگزار باید “STP” را بجای “A-Book” انتخاب کند؟
فواید STP برای یک کارگزار این است که احتمال لغزش قیمت بین ثبت سفارش و پوشش معامله را حذف می‌کند.
لغزش (لغزش قیمت) به اختلاف قیمت مورد انتظار قبل از اجرای سفارش و قیمت اصلی در هنگام اجرای سفارش گفته می‌شود.
معمولا بعد از اخبارهای مهم، اعلامیه‌های اقتصادی و تغییرات شدید بازار لغزش اتفاق می‌اتفد، که می‌تواند مثبت یا منفی باشد.
زمان‌هایی که بازار مدام در حال بالا و پایین شدن است، ممکن است قیمتی که ارائه شده با قیمتی که سفارش شما با آن انجام شده متفاوت باشند.
اگر لغزشی اتفاق بی‌افتد، کارگزار قیمت جدید را به شما اطلاع نمی‌دهد. بلکه سفارش شما با قیمت جدید ثبت می‌شود.
لغزش ممکن است به نفع یا ضرر شما باشد.
برای جلوگیری از لغزش زیادی، بیشتر کارگزاران همراه ثبت سفارش امکان ثبت "باند" را هم می‌دهند.
برای مثال، اگر کارگزار شما قیمت خرید EUR/USD را در 1.1000 به شما می‌دهد، می‌خواهد مطمعن شود که می‌تواند جفت ارز را در قیمت پایین‌تری از یک LP خریداری کند، برای مثال 1.0999.
STP به کارگزار اجازه می‌دهد که قیمت مورد نظر خود را قبل از تایید سفارش شما ثبت کند. در غیر این صورت ممکن است در پوشش معامله ضرر کند.
ولی با اینکه احتمال لغرش کارگزار وجود ندارد، احتمال لغزش سفارش شما بیشتر می‌شود.
اگر قیمتی که با LP مذاکره شده با قیمتی که شما فرستادید متفاوت بوده، قیمت معامله شما نیز تغییر خواهد کرد. که ممکن است به سود یا ضرر شما باشد.
ثبت سفارش بخاطر اینکه کارگزار باید اول از LP اطلاعات لازم را دریافت کند، کندتر است.
وقتی کارگزار STP سفارش مشتری را قبول می‌کند، کارگزار به اصطلاح بر آن سفارش "کار" می‌کند، که نشان می‌دهد او برای ورود به معامله به قیمت مشتری آماده است ولی حتما با قیمت درخواستی مشتری این کار را نمی‌کند.
اجراهای متفاوت سفارش را در اینجا برای شما گرد آورده‌ایم.
روش بدون ریسک
وقتی از طریق STP یک سفارش اجرا می‌شود، آن را بدون ریسک می‌شمارند.
این روش چگونه است؟
اگر یادتان باشد گفتیم که کارگزار همیشه طرف مقابل معامله شماست، وقتی می‌فروشید، او از شما خریداری می‌کند، و وقتی میخرید او به شما می‌فروشد.
کارگزار تنها طرف معامله شماست.
همانطور که می‌دانید، کارگزار به عنوان طرف معامله، خود را در معرض ریسک بازار قرار می‌دهد.
اما با اجرای STP، تراکنش "بدون ریسک" امکان پذیر است.
وقتی سفارشی را با یک کارگزار STP ثبت می‌کنید، بلافاصله تلاش می‌کند تا یک سفارش مشابه را با یک ارائه‌دهنده نقدینگی انجام دهد.
پس از تکمیل سفارش خود، کارگزار سفارش را در حساب شما باز می‌کند (یا می‌بندد).
به این ترتیب می‌تواند ریسک را در هر معامله حساب شما از بین ببرد.
یک کارگزار اینگونه بدون ریسک معامله می‌کند زیرا پس از ارسال سفارش:
- ابتدا از یک شخص ثالث نقدینگی لازم را تهیه می‌کند.
- معامله را در دفتر معاملات خود ثبت می‌کند.
- کم و بیش بلافاصله، به شما می‌فروشد
- یا با همان قیمت (با کمیسیون) یا با قیمت بالاتر (بدون کمیسیون).
در نتیجه دو معامله وجود دارد:
- یکی بین شما و کارگزار
- یکی بین کارگزار و شخص ثالث
به عنوان مثال، یک کارگزار سفارش مشتری را برای خرید 100,000 واحد GBP/USD با قیمت رایج 1.4000 دریافت می‌کند و بلافاصله 100,000 واحد از یک شخص ثالث (LP) خریداری می‌کند.
از آنجایی که هردو معامله با یک قیمت انجام شده‌اند (به استثنای کارمزد)، این به عنوان یک معامله بدون ریسک شناخته می‌شود.
شناختن این شکل از اجرای معامله بسیار مهم است، زیرا تنها حالتی که می‌تواند مانند یک کارگزار واقعی رفتار کند از همین راه است.
آنها می‌توانند نقش یک کارگزار را با مدیریت بدون ریسک بازی کنند، ولی برخلاف یک کارگزار یا مجری واقعی، که فقط نقش دلال را با ترتیب دادن یک تراکنش بین دو فرد مجزا بازی می‌کند، یک شخص بدون ریسک هنوز طرف معامله شماست.
!!! آژانس در مقابل معاملات اصلی: در یک معامله آژانس، شما به عنوان نماینده یک مشتری عمل می کنید و در معامله شرکت نمی کنید. شما فقط معامله را تسهیل می کنید. این کاری است که کارگزاران واقعی انجام می دهند. در یک معامله شخصی، شما به عنوان یک شخص عمل می کنید و در معامله شرکت می کنید. شما فروشنده به خریدار هستید… و خریدار برای فروشنده. این کاری است که دلالان انجام می دهند.
وقتی شما وارد یک سفارش بازار در پلتفرم کارگزاتان می‌شوید، همچنان آنها طرف مقابل معامله شما هستند، ولی با ورود به یک معامله دیگر و پوشش ریسک شما، به عنوان یک شخص بدون ریسک ظاهر می شود.
کارگزار شما با کمیسیون یا افزایش نرخ کسب درآمد می‌کند. یعنی با توجه به اندازه و تعداد تراکنش‌ها پول در می‌اورد، نه سود و ضرر معامله‌ها.
کارگزارانی که با این روش فعالیت می‌کنند، به عنوان شخص بدون ریسک شناخته می‌شوند.
با چک کردن سایت سازمان بازبینی می‌توانید بفهمید کارگزار شما کدام نوع است.