CFD به معنای «قرارداد مابهالتفاوت» است.
قرارداد مابهالتفاوت ابزار مالی قابل معامله است که بازخوردی از تغییرات دارایی مربوط به خودش را منعکس می‌شود.
قرارداد مابهالتفاوت توافق‌نامه‌ای میان «خریدار» و «فروشنده» است برای سنجیدن اختلاف قیمت کنونی یک دارایی با قیمت زمان اتمام قرارداد.
قراردادهای مابهالتفاوت، گمانه زنی راجع به احتمال افزایش یا کاهش قیمت یک دارایی بدون نیاز به مالکیت آن را ساده میکنند.
منطق پشت این قراردادها ساده است.
اگر قیمت یک دارایی تا ۵٪ افزایش یابد، قرارداد شما نیز همین اتفاق برایش خواهد افتاد. اگر برعکس، قیمت دارایی‌تان تا ۵٪ کاهش یابد، قرارداد مابهالتفاوت شما نیز به همان میزان ۵٪ از ارزشش کاسته خواهد شد.
این قراردادها به شما کمک میکنند بدون نیاز به مالکیت، روی قیمت‌های رو به افزایش یا کاهش دارایی‌ها شرط‌بندی کنید و در تجارت بازارهایی مانند فارکس، سهام، شاخص، کالا و ارزهای دیجیتال استفاده می‌شوند.
برای این درس روی قراردادهای فارکس تمرکز می‌کنیم.
قراردادهای مابهالتفاوت فارکس اجازه می‌دهند شما معامله‌هایتان را روی نقاط قوت (یا ضعف) یک ارز در برابر ارز دیگری ببندید.
معاملات قراردادی، خریدوفروش قراردادهای مابهالتفاوت از تولیدکنندگان آنلاین که خودشان را در بازار، «ارائه دهنده CFD» می‌نامند است.
!!! وقتی یک پوزیشن CFD با ارائه‌دهنده آن باز می‌کنید، یک قرارداد مابهالتفاوت بین شما و ارائه‌دهنده بسته می‌شود. پس اسم دقیق‌تر "ارائه‌دهنده CFD"، "سازنده CFD" یا "صادرکننده CFD" است. آژانس‌های نظارتی معمولا به آن "صادرکننده CFD" می‌گویند.
در معامله‌های فارکس، CFD شامل توافق‌نامه یا قراردادی برای مبادله مابهالتفاوت یک ارز بین زمان تنظیم و ختم قرارداد است.
وقتی که قرارداد تنظیم می‌شود، مابهالتفاوت قیمت نهایی و قیمت اولیه را باید پرداخت کنید.
- اگر مابهالتفاوت مثبت باشد، تنظیم‌کننده قرارداد به شما بدهکار خواهد بود.
- اگر مابهالتفاوت منفی باشد، شما به تنظیم‌کننده قرارداد بدهکار خواهید بود.
با قراردادهای مابهالتفاوت، می‌توانید در هر جهت ممکنی تغییرات قیمت را حدس بزنید.
«خرید» و «فروش» در تغییرات CFD اصطلاحاتی هستند که درمورد جایگاه شما در یک معامله بکار می‌روند.
بنابراین هنگام تنظیم یک قرارداد، حق انتخاب آن را دارید که:
- قرارداد را با قیمت درخواستی مشخص شده بخرید.
- قرارداد را به قیمت پیشنهادی مشخص شده بفروشید.
این یعنی:
- پوزیشن خرید انعقاد قراردادی با این انتظار است که قیمت دارایی پایه افزایش یابد. («شرط می‌بندم که قیمت از اینجا شروع به افزایش می‌کند.»)
- پوزیشن فروش انعقاد قراردادی با این انتظار است که قیمت دارایی پایه کاهش یابد. («شرط می‌بندم که قیمت از اینجا شروع به کاهش می‌کند.»)
برای انجام معامله، برعکس باز کردن معامله را انجام می‌دهید.
در بیشتر موارد وقتی که قرارداد مابهالتفاوت را تنظیم می‌کنید، سود و ضرر شما بسته به قیمت نهایی و قیمت اولیه پوزیشن CFD است.
میزان سود و ضرر نشان‌دهنده مابهالتفاوت است.
(علاوه بر این هرگونه کارمزد و سایر هزینه‌ها مانند هزینه‌های بهره در موقعیت‌هایی که یک‌شبه نگه‌داشته شده‌اند.)
همان‌طور که از اسمش هم پیداست، CFD قراردادی میان طرفین برای مابهالتفاوت در قیمت یک دارایی، در حدفاصل بین تنظیم قرارداد و پایان قرارداد است.
- اگر دارایی افزایش یابد، خریدار وجه نقد از فروشنده دریافت می‌کند.
- در صورت کاهش قیمت دارایی، فروشنده پول نقد را به خریدار می‌پردازد.
به‌عنوان‌مثال، اگر فکر می‌کنید GBP/JPY قرار است قیمتش کاهش یابد، CFDای به GBP/JPY را می فروشید. همچنین مبلغ مابهالتفاوت را میان زمان باز وبسته شدن پوزیشن را مبادله می‌کنید، اما در صورت کاهش قیمت GBP/JPY، سود و در صورت افزایش قیمت، ضرر خواهید کرد.
CFD ها با پول نقد تسویه می شوند، اما مبلغ واقعی هرگز به صورت فیزیکی مبادله نمی شود. تنها وجه نقدی که در واقع دست به دست می‌شود، تفاوت بین قیمت دارایی پایه در زمان باز شدن CFD و بسته شدن آن است.
تفاوت بین قیمت باز و بسته‌شدن معامله به‌صورت نقدی و بر اساس مبلغی است که حساب شما در آن قرار دارد. هیچ تحویلی از دارایی‌های فیزیکی وجود ندارد.
به‌عنوان‌مثال، هنگامی که یک موقعیت CFD در EUR/USD می بندید، هیچ یورو یا دلار واقعی به‌صورت فیزیکی مبادله نمی‌شود.
با CFD ها، شما اساساً روی این شرط‌بندی می‌کنید که آیا قیمت دارایی پایه در آینده در مقایسه با قیمت زمانی که قرارداد CFD باز می‌شود، افزایش یا کاهش می‌یابد.
⚠️⚠️
CFD ها به عنوان مشتقات خارج از بورس (OTC) شناخته می شوند، زیرا آنها به طور مستقیم بین دو طرف معامله می شوند و نه در بورس مرکزی.
دو طرف درگیر قرارداد شما و کارگزار هستید.
به جای خرید یا فروش ارزهای فیزیکی، شما CFD مبادله می‌کنید. CFD قراردادی است که به شما امکان میدهد در مورد افزایش یا کاهش قیمت ارزها حدس بزنید.
CFDs = مشتقات اهرم شده
قبلاً بحث کرده‌ایم که چگونه CFDها محصولات مالی و مشتقات آن هستند که به معامله‌گران خرده‌فروش امکان این را میدهد تا در مورد تغییرات قیمت دارایی، بدون مالکیت خود دارایی، حدس و گمان کنند. اما یکی دیگر از ویژگی‌های برجسته CFDها این است که در مارجین و خارج از نقطه تمرکز معامله می‌شوند که این امر اهرمی را فراهم می کند.
CFDها مشتقات اهرم شده هستند.
معامله با اهرم یعنی شما می‌توانید یک پوزیشن بزرگ را بدون نیاز به پرداخت کل مبلغ باز کنید.
فرض کنید می‌خواهید یک پوزیشن GBP/USD معادل با یک لات استاندارد (۱۰۰۰۰۰ واحد) باز کنید. بدون اهرم، شما باید تمام هزینه را پیشاپیش بدهید. اما با یک محصول اهرمی مانند CFD، ممکن است فقط 3٪ از هزینه (یا کمتر) را متحمل شوید.
یعنی شما می‌توانید یک پوزیشن CFD باز کنید، درحالی‌که تنها درصد کمی از ارزش کل اندازه پوزیشن را به‌عنوان سپرده ("مارجین") می‌دهید.
مقدار پول مورد نیاز برای افتتاح و حفظ یک پوزیشن اهرمی "مارجین" نامیده می شود و کسری از ارزش یا اندازه کل موقعیت را نشان می دهد.
هنگام معامله CFD، دو نوع مارجین وجود دارد.
- مارجین اولیه، سپرده اولیه موردنیاز برای بازکردن یک موقعیت است.
- مارجین نگهداری، مارجین اضافی است که اگر موقعیت شما به ضرری نزدیک شود که مارجین اولیه (و هرگونه وجه اضافی در حساب شما) قادر به پوشش آن نیست، لازم است.
اگر نتوانید مارجین مورد نیاز معامله خود را حفظ کنید، تماسی از ارائه دهنده CFD دریافت خواهید کرد که از شما می خواهد مبلغ بیشتری را در حساب خود واریز کنید. اگر این کار را نکنید، موقعیت به طور خودکار بسته می شود و ممکن است هر ضرری را متحمل شوید.
این معامله با مارجین است.
به‌عنوان‌مثال، برای یک قرارداد CFD با نسبت اهرمی 50: 1 که مارجین موردنیاز آن 2٪ است، لازم است فقط یک مارجین اولیه ۲۰۰ دلاری را سپرده‌گذاری کنید تا به‌مرور به‌اندازه 10000 دلار یورو/دلار معامله کنید.
در این حالت عملاً 98 درصد دیگر ارزش CFD را «قرض می‌گیرید».
سود یا ضرر بر اساس تغییرات در ارزش کل اندازه موقعیت (یا "ارزش مفهومی") است.
این یعنی اگرچه فقط کسری از کل ارزش مفهومی موقعیت CFD آنها را می‌پردازید، مستحق همان سود و زیان هستید. چون همچنان 100٪ از کل ارزش مفهومی را پرداخت کرده‌اید.
به‌عنوان‌مثال، اگر ارزش کل موقعیت اولیه شما در یک معامله CFD 10000 پوند باشد و نسبت اهرم ارائه شده توسط یک شرکت 100: 1 باشد، مارجین موردنیاز اولیه برای شما 1% از ۱۰۰۰۰ تعیین می‌شود، بنابراین لازم است برای باراول 100 پوند واریز کنید.
حرکت بازار 0.5% در برابر موقعیت شما که در اصل ۱۰۰۰۰ پوند ارزش داشت، منجر به زیان 50% (۵۰ پوندی) در برابر مارجین سپرده‌تان می‌شود.
طبیعت اهرمی CFDها به این معنی است که معامله‌کنندگان خرده‌فروشی می‌توانند در معرض زیان بیش از وجوه سپرده شده خود باشند. بسته به اهرم مورداستفاده و نوسان دارایی اولیه سرعت و حجم ضرر می‌تواند بسیار قابل‌توجه باشد.
ما معمولاً نسبت‌های اهرمی تا 500:1 را برای CFDهای فارکس می‌بینیم. با نسبت اهرمی 500: 1، یک معامله‌گر خرده‌فروش ممکن است موقعیت CFDای به ارزش 1,000,000 دلار با سپرده اولیه ("موجودی مورد نیاز") فقط 2000 دلار افتتاح کند!
چنین نسبت‌های اهرمی بالایی، CFDها را خصوصا به قیمت حساس‌تر میکنند.
در بازارهای پویاتر، قیمت‌ها می‌توانند شکاف داشته باشند و ضرر می‌تواند از سپرده اولیه هم فراتر رود.
موجودی بسیاری از معامله‌کنندگان خرده‌فروشی ممکن است به زیر صفر برسد. این بدان معناست که می‌توانید تمام پول خود را از دست بدهید و پول بیشتری نیز به ارائه‌دهنده CFD خود بدهکار باشید.
اهرم چیزی است که تجارت فارکس را جذاب می‌کند؛ زیرا معامله‌کنندگان را قادر می‌سازد موقعیت‌های بزرگ‌تری نسبت به آنچه که با پولشان افتتاح میکنند فراهم کنند که این خود پتانسیل بازدهی کلان را افزایش میدهد.
خلاصه
معامله‌کنندگان جدید ممکن است کنجکاو باشند که چگونه ممکن است معامله‌کنندگان فارکس ارزهایی را که مالک آن نیستند بخرند یا بفروشند.
همچنین اغلب با مفهوم فروش چیزی قبل از خرید گیج می‌شوند.
کلید پاسخ در این واقعیت نهفته است که معامله‌کننده درواقع در حال معامله یک مشتق است، نه خود ارزهای واقعی.
ازآنجایی‌که شما و کارگزار فارکستان به‌جای دارایی‌های واقعی، قرارداد با یکدیگر مبادله می‌کنید، نیازی به "مالکیت" چیزی قبل از فروش آن نیست.
به این مشتقات «قراردادهای مابهالتفاوت» یا «CFD» می‌گویند.
ابزار مشتق ابزاری مالی است که قیمت آن وابسته به نوسانات قیمت دارایی اولیه یا ناشی از آن است.
CFD قراردادی است که بر اساس آن طرفین قرارداد توافق میکنند که تفاوت قیمت بین قیمت افتتاحیه و قیمت پایانی قرارداد را مبادله کنند.
هنگام معامله CFD، شما به طور موثر بر روی افزایش یا کاهش قیمت دارایی اولیه در آینده، در مقایسه با قیمت زمانی که قرارداد CFD باز می شود، شرط بندی می کنید.
هرچه قیمت دارایی در جهتی که پیش‌بینی کرده‌اید بیشتر حرکت کند، سود بیشتری نیز کسب خواهید کرد. اما هرچه بیشتر علیه شما حرکت کند، بیشتر ضرر خواهید کرد.
می توانید CFD افتتاح کنید در حالی که تنها درصد کمی از ارزش معامله را پایین می آورید. این به عنوان "معامله اهرمی" یا "معامله با مارجین" شناخته می شود.
در ایالات متحده، ازآنجایی‌که تنظیم این نوع قراردادها ممنوع است، معامله‌کنندگان خرده‌فروشی فارکس محصولی کمی متفاوت به نام "قراردادهای FX رولینگ" یا "قراردادهای معاملاتی نقطه‌ای" را معامله میکنند.
اما هر دو محصول اساساً به یک روش فارکس معامله خواهند کرد.
در زبان صنعتی، این قراردادها با هم به‌عنوان "قراردادهای خرده‌فروشی FX / CFD" شناخته می شوند.
کارگزاران فارکس این مشتقاتِ «CFD» یا «قراردادهای FX رولینگ» را برای معامله‌کنندگان خرده‌فروش ایجاد میکنند.
ازآنجایی‌که معامله‌کنندگان خرده‌فروش نمی‌توانند به بازار نقدی FX دسترسی داشته باشند یا در آن معامله کنند، این تنها راهی است که می‌توانیم فقط قیمت جفت ارزها را حدس بزنیم (یا «بازار فارکس» را معامله کنیم).
اما اگر در بازار FX نقدی معامله نمی‌کنید، دقیقاً کجا دارید معامله می‌کنید؟